Had ik maar

Ik las eens een artikel van een verpleegkundige die mensen in de laatste fase van hun ziekbed verzorgde. In haar artikel deelde zij de vijf belangrijkste zaken waar we universeel spijt van blijken te hebben op ons sterfbed*. Fascinerend toch?

Deze informatie kunnen we natuurlijk ook gebruiken als een fijne tussentijdse check. Want deze punten zijn toch veel te belangrijk om pas achteraf op terug te blikken? Daarom via deze blog een moment om er – samen met jullie – eens (extra) bij stil te staan, zo midden in het leven.

Laat ik beginnen met de uitkomsten van het onderzoek:

DE TOP VIJF SPIJTBETUIGINGEN

1. Had ik maar minder geprobeerd aan verwachtingen van anderen te voldoen

2. Had ik maar niet zo hard gewerkt

3. Had ik maar meer over mijn gevoel gepraat

4. Had ik maar meer contact gehouden met vrienden

5. Had ik mezelf maar meer blijdschap gegund

Een tweetal van deze vijf ‘spijtbetuigingen’ fascineerden mij het meest. Het doet mij denken aan ouders die ik in mijn vorige en huidige werk tegenkom (ik werk met ouders die te maken hebben met een scheidingssituatie en voorheen werkte ik als vertrouwenspersoon in de jeugdhulp).

Ik zie veel ouders die worstelen met allerlei emoties: angst, pijn, woede, verdriet, schuldgevoel, trots, beschadigd vertrouwen, noem maar op. Soms ook ouders die er door in beslag genomen lijken te worden. Op zo een manier dat ik mij zelfs wel eens afvraag hoe zij er ook nog een baan er bij kunnen hebben? En hoe kunnen zij functioneren op werk? Mij lijkt het in ieder geval een hele opgave.

Geregeld zoemt ook de vraag door mijn hoofd of deze ouders (nog) écht geluk ervaren? Want wat een ballast en wat een energielek als er bij elk mailtje, telefoontje of whatsappje van de andere ouder een scheut negativiteit en spanning door je lijf gonst. Dat de communicatie rondom de kinderen niet loopt, dat overdrachtsmomenten spanningsvol zijn en dat je je zorgen maakt over de impact hiervan op de kinderen.
Hoe zullen déze vaders en moeders terugblikken aan het einde van hun leven?

Het is mijn missie om ouders te motiveren en inspireren om in vólle potentie hun leven te leven – zónder energielek van de scheiding – dáár profiteren kinderen direct van!

Het zou geweldig zijn als het ouders lukt om grip te krijgen op emoties die hen nu soms volledig in z’n greep houdt en als ouders niet slechts in boosheid verbonden blijven met de andere ouder. Want wat heeft de scheiding je dan opgeleverd? Er was ruzie. Er is nog steeds ruzie?

Ik wil er graag aan bijdragen dat vele ouders later kunnen zeggen dat ze tevreden en met een zekere mildheid terugkijken op hun leven, voor en na de scheiding. Dat hun leven goed was, met mooie en minder mooie hoofdstukken. Dat ze de juiste zaken prioriteit hebben gegeven. Dat ze op tijd hebben in gezien dat hun gezin na de scheiding, de familie en vrienden belangrijker waren dan het eigen verdriet en boosheid om de breuk. Dat dat verdriet en de teleurstelling oké was. Dat ze de moed hebben gehad om naar zichzelf te kijken en hun emoties, gevoelens en verwarring hebben onderzocht. Waardoor ze keuzes hebben gemaakt omdat ze goed waren, niet omdat ze gemakkelijk waren. Dat ze in liefde hebben geleefd, met zichzelf, hun kinderen en in mildheid naar de andere ouder van hun kinderen.

Door het artikel van de verpleegkundige kunnen we allemaal vast een ‘voorschotje’ nemen op het leven. Zeker als we ons realiseren dat we iedere dag opnieuw keuzes kunnen maken die ons leven vormgeven.

Geluk en blijdschap zijn geen zaken die je zomaar overkomen, het zijn keuzes. Of in ieder geval een gevólg van keuzes die je maakt. Om oude patronen achter je te laten, om moed te tonen en uit je ‘comfort zone’ te stappen en om bereid te zijn gewoontes en manieren van omgaan met moeilijke situaties onder de loep te nemen. Want “Had ik maar meer over mijn gevoel gepraat” vraagt ook om inzicht wát jouw gevoelens precies zijn. Om te weten hoe gevoelens eigenlijk ontstaan en welke invloed hebben ze eigenlijk op je gedrag? Dat vraagt om een kijkje naar binnen.

Ze zeggen wel eens: ‘wie naar binnen keert, kan liefdevoller naar buiten treden’. Voor veel ouders die met een scheiding te maken hebben scheelt dat een hoop STRIJD en SPIJT. Met het oog op de vijfde spijtbetuiging rondom blijdschap: je gunt er jezelf en je kinderen in mijn ogen een enorme dosis blijdschap mee.

Voor alle vaders en moeders die stress ervaren door hun scheiding: waag jij ook een kijkje naar binnen te nemen en pak jij de regie op jouw leven? Ps. Ook handig als je relatie in zwaar weer verkeert….

WORKSHOP ‘SCHEIDING ALS GROEIKANS’
Je kan elke dag de keuze maken om mee te doen.

*Bron: https://www.creatov.nl/2014/09/spijt-op-sterfbed/

Geef een reactie

Het e-mailadres wordt niet gepubliceerd. Vereiste velden zijn gemarkeerd met *