Vroeger toen er een gat in je sok kwam ging je dat maken. Sokken stoppen heet dat, ze moesten wel, maar onze generatie heeft dat niet geleerd. Sokken zijn nu zoveel makkelijker te verkrijgen. Repareren kost tijd en het is best moeilijk om het goed te doen. Dus nu geven we de sok met gaatjes makkelijker op. Toch als je sok van goede kwaliteit is, is het waard om, als er toch een gaatje in komt hem te naaien. Zoals ze dat vroeger deden en dan kun je hem prima weer aan.
Mijn sok was, dat bleek, niet goed genoeg. Wel een goede en fijne sok, maar er kwamen toch gaatjes in, steeds meer. Beetje ouderwets als ik ben heb ik echt geprobeerd die te naaien, ik wilde die sok niet zomaar weggooien. Dus veel verschillende draadjes geprobeerd, verschillende naalden ook. Maar elke keer als ik dacht ‘nu kan ik hem weer aan’ werden de gaten alleen maar groter en werd de sok steeds moeilijker te repareren, met welke draad dan ook en de naalden begonnen te mij uiteindelijk te prikken. De sok werd minder draagbaar en het repareren deed alleen maar meer pijn.
De sok leek echt kapot. Dan kun je hem wel mee naar Nederland nemen, kijken of die daar draagbaar zou zijn, maar dat is een illusie. Met een kapotte sok loop je ook in Nederland niet lekker.
Op een gegeven moment moet je beseffen dat het tijd is om die sok te laten gaan. Proberen niet te balen of boos te zijn dat die gaten erin kwamen, maar vooral de mooie momenten van die sok, toen die nog wel lekker zat, te koesteren.
Ik ben iedergeval en bovenal zo dankbaar voor de drie kleine sokjes die we hebben gemaakt, die zijn van top kwaliteit en met die drie super sokjes is zelfs Stockholm in het koude noorden warm en gezellig.
Ik heb echt zóveel zin om met die warme leuke lieve sokjes een mooie toekomst in te lopen. ♡♡♡
